دیالکتیکِ فضاهای معنایی؛ فهمِ تجربه ی حضورِ فیس بوکیِ سوژه های مجازی

ما در پژوهش حاضر به دنبال مطالعه‌ی فهمِ تجربه‌ی حضورِ سوژه‌های مجازی در فضای فیس‌بوک هستیم. برای نیل به این هدف، از روش نظریه‌ی داده‌بنیاد و به طور خاص نسخه‌ی گلیزریِ آن(نسخه‌ی کلاسیک) استفاده کرده‌ایم. نمونه‌ی مورد بررسی ما 17 نفر از کنشگران مجازیِ فیس‌بوک بوده‌اند که با استفاده از مصاحبه‌ی عمیق ساخت‌نیافته با آن‌ها مصاحبه انجام داده‌ایم. بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توانیم بگوییم که 6 مقوله‌ی عمده شامل رهایی‌بخشی مجازی، فرمِ مجازیِ معنای کنشِ عینی، شکل‌بندی فانتزی، لذت مصرف و تهدیدِ کنترل، تعاملات فضایی کنش و تکثیرِ سیالیتِ ترس در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر و همچنین در ارتباط با «مجازی شدنِ معنا» به مثابه‌ی مقوله‌ی مرکزی تجربه‌ی سوژه‌های فیس‌بوکی را مفصل‌بندی می‌کنند. با برقراری ارتباط بین این مقوله‌ها در مرحله‌ی کدگذاری نظری، دیاگرام نظری را کشف و ارائه داده‌ایم. بنیاد این دیاگرام نظری، وجودِ درهم‌تنیدگی شدید بین فضای مجازی و فضای واقعی در تجربه‌های حضورِ فیس‌بوکیِ سوژه-های مجازی است؛ به گونه‌ای که می‌توان از این مسئله با عنوان «دیالکتیکِ فضاهای معنایی» یاد کرد.